O czerwonej strefie

Pogadanki

Nie pierwszy raz bierzemy na tapet strefy regulacji. Była już Pogadanka #38, w której przyglądałyśmy się zbiorczo im wszystkim, miesiąc temu zaprosiłyśmy na wycieczkę do strefy niebieskiej, a tym razem do - jak się wydaje - lepiej rozpoznawalnej i bardziej widocznej - czerwonej.

Przyglądamy się:

• czarno-białemu językowi z czerwonej strefy;
• ucieczce (której jesteśmy fankami), różnym jej formom i narracji, jaka im towarzyszy;
• przekonaniom wokół dominacji, które odkrywamy na spacerach z psami;
• o strategii “nie teraz”;
• umysłowi początkującego - otwartemu na różne możliwości;
• obserwowaniu siebie bez oceniania, czy to dobre, czy złe;
• spowolnieniu, jako sposobowi na zadbanie o siebie;
• magicznemu zdaniu na czerwoną strefę - “Czy jest zagrożenie zdrowia i życia? Czy ktoś umrze, jak przez 3 minuty nic nie zrobię?”;
• o wędrówkach między różnymi strefami i dyskomforcie, który może temu towarzyszyć;
• różnym sposobom radzenia sobie, także takim, które wyglądają na nieradzenie sobie;
• pytaniom, które mogą pomóc w dzieleniu dużych, trudnych dla nas spraw na mniejsze elementy;
• zapisywaniu i opowiadaniu, które pomagają oglądać, układać i porządkować własne myśli wokół trudności;
• dostarczaniu sobie bodźców, na które ma się wpływ;
• różnych sposobach na regulację;
  

Wspominamy o:

• książce “Say what You mean” J.S.Orena;
• koncepcji myślenia słabego profesora Bogdana de Barbaro;
• efekcie Dunninga-Krugera;
• Kasi Urbaniak i jej metaforze zdrętwiałej nogi;
• koncepcji drabiny stanów emocjonalnych Deb Dany;
• książce “Wypalenie” sióstr Nagoski;
• książce “Nie strach się bać” L.Cohena;
• książce “the art of receiving and giving” Betty Martin;
• książce “Sapiens” N.Y. Harari;
• Pani Swojego Czasu.