Jak sobie na jesień już zrobię przewidywania oscarowe, to na wiosnę będzie mniej roboty, to się nazywa efektywność.

Dobra, ale gdyby to Kendrick nawinął "you're an anal man, but I'm oral as hell" to by mu Pulitzera za to wcisnęli.

Ostateczna przestroga dla ojców przed dawaniem słów wsparcia i wyrazów szacunku swoim synom.

Przypomina mi to wszystko odcinek Spongeboba Kanciastoportego, który właśnie sobie w głowie wymyśliłem, w którym Skalmar Obłynos serwuje klientom gourmet dekonstrukcję kawałka mięsa włożonego pomiędzy chleb na zakwasie, przelewając tym samym cierpienie swoje, pracowników gastro i zabitych zwierząt w poetyckie doznania smakowe, ale Pan Krab i tak go…

Substancja jest jak nastoletnie sam na sam z samym sobą, gdy rodzice wychodzą z domu — solidne dwie godziny seansu, bardzo dużo pośladków w różnych odmianach i na końcu trochę obrzydzenia tym co się właśnie obejrzało.

Myślisz sobie, że scena w której znienawidzony bohater jest topiony kwasem to bardzo dziwne guilty pleasure, ale potem się okazuje że odliczanie trwające przez cały film pokrywa się z rzeczywistym czasem, który upływa podczas seansu i już w ogóle jest hhhnnggggggg.

(0:51) - Rodzaje życzliwości (7:00) - Minghun (13:48) - A Different Man (16:54) - Aggro Dr1ft (20:00) - Monkey Man

Boże tyle wspaniałych rzeczy do oglądania chyba nie dam rady ich wymienić bo nowy Dupieux, A Different Man, Grand Tour, Monkey Man, Sasquatch Sunset, Cuckoo, Kneecap, Królowe dram, Surfer, filmy biologiczne z WFO, To nie mój film, Playtime, King Baby, Stop Making Sense, Zła nie ma, MMXX Christi Puiu, Sekcja telewizorowa, retrospektywy, wydarzenia w…

Tak jak w knajpie, w której się czeka godzinę na posiłek a wszyscy dookoła już jedzą, tak samo jest z trzecim sezonem The Bear, który na całym świecie już był oglądany a w Polsce dopiero za pare tygodni.

"Ja chcę lobotomię" nie było na mojej liście bingo spodziewanych linii dialogowych w bajce Pixara.

Jakbym wychowywał się na Bluey, to może bym wyrósł na wartościowego członka społeczeństwa. Niestety, za dzieciaka oglądałem i czytałem Kaczora Donalda i teraz nagrywam podcasty

Nie zdradzając swojej opinii, mogę z całą pewnością powiedzieć, że jest lepszy niż Furiosa z Damięckim.

Z kondycją polskiego dokumentu jest trochę jak z moją kondycją - istnieje i na tym poprzestańmy.

I w sumie nie wiesz, kto był bardziej nawiedzony: pionierzy dancehallu, Yoko Ono czy ludzie rozmawiający ze zmarłymi psami.

A i tak najciekawsze okazały się krótkie metraże z Wytwórni Filmów Oświatowych z muzyką Komedy.

Filmowa adaptacja tej niebywale frustrującej sytuacji, kiedy chcesz napisać "penis", ale autokorekta ciągle zmienia na "tenis", za to jak ten jeden jedyny raz chcesz napisać "tenis", to od niechcenia wskakuje "penis".

Nie powinienem tego robić, ale czerwone okulary Jessego Plemonsa z tego filmu są slay af i totalnie włączam je do swojej letniej stylówki.

Podświadomie celowo pomijam w tej recenzji nazwisko jak i w ogóle funkcję reżysera tego filmu, bo nie mieści mi się w pale, że nad tym stała i czuwała jedna osoba, a nie zestaw partyjnych decydentów próbujących wycisnąć cały wachlarz ordynarnych w swej patetyczności frazesów.

Wódka, jazz, Bogusław Linda jako trzy filary męskości w polskiej popkulturze.

Astrofizykiem nie jestem, ale widziałem Rodzinę Soprano i wydaje mi się, że problem trzech ciał polega na tym, że jeszcze dwa ciała jeszcze da się samodzielnie przewieźć i ukryć, ale problem pojawia się przy trzecim ciele.

Filip Pławiak tak dobrze nauczyl się w Białej odwadze mówić w obcym języku, że w Rojście: Millenium mówi Fronczewskim.

Polska propozycja do listy: my twink boyfriend turned into a genocidal dictator.

Chciałbym wierzyć, że Robert Downey Jr. zdobył Oscara za wspaniałą kreację w Oppenheimerze, ale jestem na tyle przesiąknięty cynizmem, że czuję, że wygrywa za bycie symbolem hollywoodzkiej nadziei - możesz jako nepobaby przećpać i przearesztować sobie doszczętnie karierę, ale jak jesteś biały, bogaty i z koneksjami to i tak wrócisz na szczyt, zapła…

przebacz mi osobo słuchająca, myślałem że jak sobie siądę i bez zbędnego przygotowania tylko odczytam nominacje to wyjdzie szybko, krótko, przyjemnie, a wyszło jak zwykle. w pakiecie oferuję równie zwięzłą i bolesną recenzję American Fiction. natomiast recenzje pozostałych filmów nominowanych w głównej kategorii uszeregowane, tak jak ja bym je usze…

Ujeżdżanie czerwi przez bezkresną pustynię ustanawia kolejny, nierealistyczny standard dla publicznego transportu.

Czy to aż taka zbrodnia marzyć o małym domku za miastem, z ogródkiem, dziećmi, psem i mężem pnącym się po szczeblach korporacyjnej drabiny? Tak. Ale to zależy od sąsiedztwa.

Był chłop, nie ma chłopa. Tak po prostu. To tak jak z Kennedym, jego głowa sama z siebie tak zrobiła.

Tak, wrzuciłem do tytułu trzy losowe słowa klucze. Alternatywą było "cuckolding", "Judaizm" oraz "Katarzyna Dowbor" więc mogło być gorzej.

Tłumaczenia twórców, że no Tarantino to może nie tak bardzo, prędzej Peckinpah, to poziom wyparcia godny kibica polskiej reprezentacji w piłkę nożną, który wylicza matematyczne szanse na baraże, jeżeli nasi strzelą 28 bramek w następnym spotkaniu, a trzy inne drużyny zginą w katastrofie lotniczej

A co gdyby zamiast nietoperzy Bruce Wayne bałby się swojej tłamszonej homoseksualności?

Do pełni szczęścia zabrakło mi odwagi w tłumaczeniu, żeby pójść na całość i przetłumaczyć imię Godwina na swojskiego Bożydara. Lanthimos by tego chciał.

Akademia Pana Kleksa zestarzała się tak mocno, że „dwuznaczność” nazwiska głównego bohatera jest kompletnie nieczytelna dla najmłodszego pokolenia – dlatego atramentowy „kleks” został zastąpiony... ptasim gównem. I jest w tym jakiś porządek, że ta nowa Akademia Pana Kleksa będzie się kojarzyć ludziom z ptasim gównem.…

Dla wiernych i regularnych słuchaczy nie byłoby niespodzianek, więc po co miałbym mówić to co już wiecie. Dlatego, żeby jednak niespodzianki się znalazły i dlatego żeby podsumowywać szerzej niż tylko moje własne upodobanki, zaprosiłem Karolinę Sołtys z Radia LUZ, żeby także wyszczególniła swoje ulubione filmy (i jeden serial!) roku 2023. Top 10 Kar…

Albo to ja wchodzę w wiek senioralny, albo to rzeczywiście jest tak śmieszne, bo waliłem ręką ze śmiechu w kolano.

Moją ulubioną kontrowersją wokół nowego filmu Bradleya Coopera, było nakręcanie jeszcze przed premierą narracji, że charakteryzacja obejmująca powiększenie nosa w odniesieniu do postaci o żydowskich korzeniach jest formą obrzydliwego antysemityzmu na równi z blackface'm. Niestety, drama została dość szybko ucięta przez dzieci Leonarda Bernsteina, k…

Jest rok 2040. Na Ziemi brakuje wody pitnej i warunków do życia. W Polsce, w dalszym ciągu, najbardziej brakuje dobrych scenariuszy.

Jak masz starego, który niebywale mocno fascynuje się postacią Napoleona Bonaparte i zupełnym przypadkiem rozpoczyna konfliktogenne tematy w święta (bo to zazwyczaj idzie ze sobą w parze), to zabierz go na Napoleona. Gwarantuję, do Wielkanocy tego nie odchoruje.

Pięć filmów o których warto wspomnieć, bo ja o nich wspominam, jeżeli ktoś was zapyta o American Film Festival, jeżeli akurat nie byliście na American Film Festival, ale nie chcecie się przyznać, że nie byliście na American Film Festival. Nie dlatego, że wszystkie z nich są jakieś super, ale przynajmniej mogą być niezłym rozpoczęciem i zakończeniem…

Szanuję fakt, że praktycznie od zawsze David Fincher prowadzi krucjatę przeciw SEO. Do filmów o tytułach takich jak Se7en czy Z⌖diac, dołącza teraz The Killer, ale autor plakatu stwierdził, że jeżeli litera "i" wygląda jak stojąca postać, to jak się ją obróci o 90 stopni, to będzie wyglądać jak zwłoki. I za to projektanci graficzni dostają ogromne …

Pierwszą rzeczą jaką zrobił Martin Scorsese po premierze swojego filmu w oryginalne zatytułowanego Killers of the Flower Moon, to było założenie konta na portalu Letterboxd, adresowanym do młodych kinofili chcących dać społeczny upust swojej filmowej pretensjonalności. Biorąc pod uwagę że Czas, oglądało się jak filmy Marty'ego z lat 70. to czuję, ż…

To mogłaby być recenzja najważniejszego dzieła serialowego w historii polskiej telewizji - monumentalny serial z zapleczem HBO lub Apple, snujący epicką opowieść w czterech sezonach po 10 odcinków, pokazujący realia życia na polskiej wsi przez pryzmat niejednoznacznych bohaterów, zmieniających się stronnictw, rozterek moralnych i ostatecznego rozpr…

Teza jakoby Jakub Gierszał miał być Zbigniewem Cybulskim swojego pokolenia aktorskiego, jest podbita w tym filmie sceną wskakiwania do pociągu odjeżdżającego z Wrocławia Głównego. Ale jest też od razu zbijana jego grą aktorską w tym filmie.

Ja wiem, że czasami to brzmię jakby mi się bardzo nie chciało filmów oglądać, a potem o nich opowiadać, ale w tym wypadku mi się chciało i to bardzo.

Wtedy, gdy działa, to rozdziera duszę na pół wypełniając serce przejmującym żalem i goryczą. Gdy nie działa, ból emocjonalny zastąpiony jest bólem gałek ocznych zmęczonych ich przewracaniem. To przykre, że emocjonalna uwaga skupiona na rodzinie przerzucanej w nieskończoność między Polską a Białorusią jest rozpraszana Mają Ostaszewską mierzącą się z…

W zasadzie w zestawieniu z pierwszym sezonem, diametralnie niewiele się zmieniło - jest więcej, drożej i głośniej. I dorzucili dwie laureatki Oscara do obsady.

Oglądanie współcześnie 13 posterunku jest trochę jak obserwowanie kampanii wyborczej - niby się człowiek śmieje, ale jednak trochę wstyd i to wszystko jest strasznie głupie i odzwierciedla społeczny prymitywizm. I tak jak z polityką, o wiele lepiej się to obserwuje z Maćkiem Stasierskim u boku.

Jeżeli w Barbie brakowało ci heglowskiej dialektyki i ustępów z polityczno-społecznych traktatów omawianych na pierwszym roku gender studies, to może zainteresuje cię serial Jestem panną dostępny na Amazon Prime, który dowodzi dwóch rzeczy: da się w rozrywkowy sposób w pięć minut wytłumaczyć, że to monopol państwa na przemoc i prymat maksymalizacji…

Ten odcinek powstał przy współpracy z Canal+. Pierwszy sezon Belfra można zobaczyć tutaj: https://can.al/IG-Cośobejrzanego-Belfer Ale jak coś to podobał mi się jeszcze przed współpracą, mam na to dowody. A to, że wrzucam ten odcinek w dniu, kiedy prezydent ogłasza datę wyborów to także przypadek, zupełnie jak to, że serialowy Grzegorz Molenda wyglą…

Trochę klisza, ale znowu wygrała miłość, a przegrała ojkofobia.

Na jednym, dość niespodziewanym polu, film Christophera Nolana pokonuje dzieło Grety Gerwig - widząc ile rozpoznawalnych twarzy wciela się w rolę Kenów i Barbie, Brytyjczyk postanowił zadzwonić do wszystkich aktorów z którymi kiedykolwiek pracował, aby obsadzić ich w kilkunastosekundowych rolach znanych postaci historycznych.…