Jozef Poznar Podcasty

Rzeczy, których nie wolno mówić na głos, ale wszyscy wiedzą, że około połowa ładunku humorystycznego w tym filmie wynika z irlandzkich akcentów oraz kompletnie abstrakcyjnego zapisu najprostszych imion.

Po dłuższej, bo prawie piętnastoletniej chwili namysłu dochodzę do wniosku, że nie potrzebuję nowego Shreka, więcej Kota w Butach wystarczy.

Mateusz Łapot. Józef Poznar. Wszystko wszędzie naraz. Marcel Muszelka w różowych bucikach. Niewidomy człowiek, który nie chce obejrzeć Titanica. Duchy Inisherin. IO. Filmy i seriale o bogatych, białych ludziach, którzy na wakacjach przeżywają coś traumatyczno-terapeutycznego. Rok 2022. Coś Obejrzanego.…

Biorąc pod uwagę jego ostatnie wyczyny, jestem zdziwiony, że nowego Avatara nie reżyserował Jan Holoubek. Może nie byłoby tak efekciarsko, ale wyszłoby taniej, może nawet bardziej emocjonalnie i chętnie bym zobaczył jak społeczność Na'vi by się zjednoczyła w trakcie wielkiej powodzi.

Nie wiem, ale przez 35 minut się zastanawiam na głos. Tegodekadowe zestawienie Sight & Sound najlepszych filmów w historii zdaniem ludzi kina można znaleźć tutaj. Wersja reżyserska jest z kolei tu.

Gdyby ten film nakręcił Jan Jakub Kolski, to nazywałby się "Jasminum" i byłyby w nim uduchowione wtręty polskiej kościółkowatości. Całe szczęście nakręciła go Léa Mysius więc jest w nim największy banger Bonnie Tyler.

Wiadomo, że romansidła kreują nierealne oczekiwania wobec związków, erotyki kreują nierealne oczekiwania wobec seksu, ale żeby arthouse kreował nierealne oczekiwania wobec wakacji, to pierwsze słyszę.

Jak to coś nie dostanie żadnej nominacji, to się wścieknę że zmarnowałem czas na oglądanie. Jak dostanie jakąkolwiek statuetkę, to się wścieknę w imię zasady.

Darren Aronofsky, Brendan Fraser, dramaturgia jednego pomieszczenia. Wiele rzeczy ma swoje comebacki w The Whale. Ale nie byłoby dosłownego wieloryba na ekranie, więc naprawdę może widzowi towarzyszyć wewnętrzne rozdarcie.

Czasami film nie musi być wybitny, wystarczy żeby się podobał. Fajnie gdyby wzruszał, ale dalej nie wiem czy to zasługa Jamesa Greya i Anthony'ego Hopkinsa w tym filmie, czy to kwestia oglądania filmu na kacu o 10:00 rano.

Dla fanów Davida Bowiego - pozycja obowiązkowa. Dla niefanów - ciekawe przeżycie. Można na trzeźwo, można się wspomagać, ale bardziej tripowo niż czilerowo.

Bones and all to film tak smakowity, że trawiłem go kilka razy. Za każdym razem zwracałem. Smacznego.

Tak, jestem jesieniarą, do świąt przygotowuję się dopiero wtedy jak po dwudziestu pięciu filmach na Americanie zaczynam tęsknić za Love, Actually i Znachorem. Kogo ja oszukuję, za Znachorem tęsknię przez cały rok.

Trudno jest mi się przemóc do nazwy „Ród smoka” dlatego, że wymiatanie za dzieciaka w grę półsłowek sprawiło, że za każdym razem jestem bliski powiedzenia „Smród oka”.

Gdybym dostawał złotówkę za każdy film w którym Sebastian Fabijański gra Kaszuba to miałbym dwa złote - niby niedużo, ale i tak zajebiście dziwne że w ogóle się to zdarzyło.

Nigdy się nie spodziewałem, aby anachronizm pozycji seksualnych pokazywany w filmie okazał się istotnym aspektem fabularnym, ale Olivia Wilde i w tym aspekcie potrafi zaskoczyć. Może nie wystarczy to do przykrycia wszystkich dram, które krążyły wokół tego filmu, ale wciąż to jakiś pozytyw.

W takich chwilach obwiniam Chińczyków za wynalezienie czarnego prochu.

👉 👉

Trzeba mieć spore ego, żeby okrasić film tytułem, który nienawistni krytycy z rozkoszą wzięliby za najkrótszą recenzję danego dzieła. Ale w przypadku nowego filmu Jordana Peele'a nie mają ku temu możliwości.

Życzą sobie państwo ataku paniki do zamówienia, czy wystarczy mobbingowy terror kuchennych koszmarów w Chicago?

Filmy o których uznałem, że wspomnieć warto i tutaj wspominam. Ale nie wszystkie polecam. Niewidomy człowiek, który nie chce obejrzeć „Titanica”, reż. Teemu Nikki The Souvenir pt. II i inne filmy w ramach retrospektywy Joanny Hogg Boy from Heaven, reż. Tarik Saleh L'evenement, reż. Audrey Diwan Głupcy, reż. Tomasz Wasilewski Niewiarygodne, ale praw…

Dwa spośród wymienionych filmów są polskie. Dwa były nagrodzone w Cannes. Dwa mają w sobie osiołki. Dwa się dzieją we Włoszech na plaży. Dwa są całkiem niezłe, a dwa inne są okropnymi paszkwilami, które nigdy nie powinny powstać. Ten co zostaje nie jest jakoś świetny, ale przynajmniej nie jest okropny. Czyli Nowe Horyzonty w pełni.…

Tytułowi bohaterowie polsatowskiej telenoweli Adam i Ewa spotykają się w momencie, gdy Adam spada balonem z nieba na samochód Ewy, więc proszę mi nie mówić, że całkowicie bezpodstawnie się takiego powiązania doszukałem.

Za dwa tygodnie NH, więc tradycji staje się zadość - dyrekcyjny tercet w postaci Marcina Pieńkowskiego, Ewy Szabłowskiej i Małgorzaty Sadowskiej poopowiadał trochę o programie, ja wyłuskałem jakieś dodatkowe filmy na które warto zwrócić uwagę, a do tego obejrzałem "Blisko" w reżyserii Lukasa Dhonta, które jak mało który film, dał mi wyjątkowy przed…

Myślisz sobie że dostaniesz lekką i przyjemną komedię z wybitnym aktorem w dragu, a otrzymujesz śmierć w kopalni, strajki i inne problemy górników w Nowej Rudzie

Montaż w filmie Elvis w reż. Baza Luhrmanna jest tak chaotyczny, drażniący, bolesny, migrenogenny, niedbały i zauważalny, że z całą pewnością będzie faworytem w tej kategorii w wyścigu Oscarowym.

W którejś z części Toy Story, nastoletni Andy bawiąc się zabawkami tworzy opowieść o tym jak kowboj i astronauta ratują pastereczkę Bo z rąk okrutnego Kapitana Golonko, przy pomocy Pana Bulwy, Rexa i innych zabawek. Ewidentnie nastoletni Andy miał więcej finezji i fantazji niż twórcy pełnometrażowego Buzza Astrala.…

"Jak ci się nie podoba, to nie oglądaj" to w zasadzie bardzo dobra dewiza w dobie przesycenia entertainmentem, ale gwarantuje, że znajdzie się chociaż jedna osoba, która złapie się na Disney+ wyłącznie dla Gwiezdnych Wojen i wtedy można odpowiedzieć "Płacę, to wymagam." Obie te logiki mają w sobie coś z prawdy, ale też obie nie są odpowiedziami na …

W sumie trochę śmiesznie, że reżyserka castingu po prostu spojrzała na twarz Rory’ego Kinneara i stwierdziła: „no, to jest materiał na horror” i chyba tak powstał ten film.

Są samoloty, są akrobacje, jest Tom Cruise bez koszulki i Danger Zone, czego chcieć więcej?

Miałem do tego wszystkiego jeszcze dorzucić film "Po co nam architekci", ale po jego seansie wiem jeszcze mniej niż wcześniej wiedziałem.

19. Millenium Docs Against Gravity przez pryzmat czterech produkcji: filmu otwarcia, filmu z nagrodą Grand Prix, filmu droższego mi niż brylant i filmu, który wypadałoby wymyślić na nowo.

Z gościnnym udziałem mojego zamiłowania do literatury szpiegowskiej oraz poleceniem twórczości Johna le Carré

Dobra, Doktor Dziwago odhaczony, więc teraz odpoczynek od capeshitu na parę miesięcy. Czy tam cloakshitu.

Filmem "After Yang" dochodzimy do finisażu mojego, trochę nieświadomego, maratonu ze studiem A24. Po spokojnym i melancholijnym, intymnym w swej bezpośredniości czekam z niepokojem na jakąś prostą, superbohaterską łupankę

Tytuł tego filmu jest problematyczny, bo przez niego muszę zmienić określanie filmów bez tytułu jako "film X". Co teraz? W końcu "Film Y" nie ma już takiego brzmienia.

Oto jest dzień, oto jest dzień, który dał nam pan, który dał nam pan. Weselmy się, weselmy się i radujmy się w nim. I radujmy się w nim. Recenzja pierwszej części tutaj.

Paradoksalnie to nie o mnie. To Nicholas Cage. W filmie "Być jak Nicholas Cage". Cage Obejrzanego. Hehe.

Na pewno jest to film bardzo męski, bo nie wiem czy jest coś bardziej męskiego od dwóch umięśnionych mężczyzn, walczących w negliżu na śmierć i życie, na szczycie gorejącego wulkanu.

Tak, ten film jest tak dobry jak ludzie mówią. A nawet jeszcze lepszy.

Z kryminałem jest jak z wierszem białym, na dobrą sprawę każdy jest w stanie to napisać, ale żeby było to dobre i jakkolwiek przyswajane - no, to tu zaczynają się schody.

Dekady temu rynek kinowy był uzależniony od zaledwie kilku gigantów nazywanych wytwórniami, które kontrolowały w swoich rękach cały proces produkcji filmowej. Kinematografia korporacyjne sterowana obdzierała poniekąd artystyczne dzieła z pierwiastka ludzkiego, skutkiem czego widownia prędzej była w stanie pójść na "nowy film MGM" niż "najnowsze dzi…

Mógłbym podążać trendem wielu dziennikarzy i powiedzieć, że ta gala to był POLICZEK dla oglądających. Ale tego nie zrobiłem, bo czasami zastanowię się dwa razy przed zrobieniem czegoś. To w przeciwieństwie do Willa Smitha, który zastanowił się raz, ale niewiele to dało. Czy od dzisiaj "Efekt Streisand" będzie nosił nazwę "Ciosem Willa Smitha?"…

Żartuję, rzeczy które już mówiłem też tutaj powtórzę.

dzisiaj wszystkie powody dla których zajmuję się oceną filmów, a nie na ten przykład literatury, w dodatku polskiej, w szczególności współczesnej, a zwłaszcza Masłowskiej.

kojąco i onirycznie, o filmie kojącym jak powiew bryzy znad hiroshimskiego wybrzeża, który wymieszany z papierosowym dymem delikatnie muska włosy przez opuszczone okno czerwonego Saaba 900 w wersji turbo.

Ja się spłakałem, nie wstydzę się tego.

W filmie The Batman wyreżyserowanym przez The Matta Reevesa, The Battinson całkiem nieźle daje The Batradę.

Trudno się silić nawet na napisanie czegoś zabawnego tutaj.

Największą tragedią jest to, że samodzielny wysiłek reżyserski Joela Coena nie znalazł takiego samego docenienia jak jego filmowe podrygi dokonywane razem z bratem. Z kolei listę wartych polecenia filmów szekspirowskich można znaleźć tutaj: https://poznar.medium.com/szekspir-w-filmie-358bfc9b5757