Oktober 2024: Distant geeft hoorcollege deathcore

Dood & Verderf

Deathcore is extreme muziek in optima forma. Maar achter die schijnbaar ondoordringbare geluidsmuren zitten prachtige verhalen verstopt. Elmer Maurits en René Gerbrandij van het Rotterdamse Distant draaien de platen die hen inspireerden en delen hun favoriete lore.

Met blote handen blokken gewapend beton in elkaar slaan. Je oma doodsangsten geven als ze weleens wil horen waar haar favoriete kleinkind nou eigenlijk naar luistert. De 10 kilometer onder de 30 minuten hardlopen. De apocalyps van een soundtrack voorzien waar zelfs de apocalyps bang van wordt.

Dat, en meer, is wat je met deathcore kan doen, het tamelijk bizarre satanskind van enerzijds deathmetal en anderzijds metalcore. Deathcore fascineert me al jaren: het klinkt tegelijkertijd extreem én toegankelijk, lijkt uit elkaar te barsten van de energie, en speelt heel plezierig met duistere thema’s en visuals.

In dit uur van Dood & Verderf laten Elmer Maurits en René Gerbrandij horen waar deathcore vandaan komt, wat het kan, waarom het zo groot is geworden, en hoe het zich ontwikkelt. Elmer en René weten dat als geen ander. Zij zijn de bassist en drummer van Distant, al tien jaar misschien wel Nederlands grootste deathcoreband - uit Rotterdam!

Vond je dit tof? Abonneer je dan op de nieuwsbrief of de podcast. En ben je al fan? Geef dan een vijf-sterren-rating aan de show op je favoriete podcastplatform, zodat zoveel mogelijke andere mensen de show ook kunnen vinden.

Playlist

1 Suicide Silence - No Pity For A Coward (The Cleansing, 2008)

2 Black Tongue - Coma (Born Hanged / Falsifier, 2014)

3 Lorna Shore - To The Hellfire (...And I Return To Nothingness, 2021)

(bekijk hier het optreden van Distant met Will Ramos van Lorna Shore)

4 Infant Annihilator - Cunt Crusher (The Palpable Leprosy Of Pollution, 2012)

5 Bring Me The Horizon - Pray For Plagues (Count Your Blessings, 2006)

6 Distant - Fleshweaver (Tsukuyomi: The Origin, 2024)

Zwaar Aanbevolen

7 Blood Incantation - The Message [Tablet I] (Absolute Elsewhere, 2024)

Omdat Maarten Ondersteijn, hoofdredacteur van Zware Metalen, zijn vingers niet durft te branden aan een genre waar Elmer en René veel meer vanaf weten, tipt hij de nieuwe Blood Incantation. Maarten is namelijk zeer benieuwd of jullie iets kunnen met wat complexere progdeath.

Zijn collega Michiel Hoogkamer schrijft over dat nieuwe album: “Zanger-gitarist Paul Riedl zelf spreekt over de soundtrack van een episch sciencefictionverhaal, in de vorm van een jaren ’70 progalbum gespeeld door een jaren ’90 deathmetalband uit de toekomst. Hij ziet er niet ver naast, want het gekende Blood Incantation-universum wordt uitgebreid met pure prog en Pink Floyd-achtige sfeerzettingen, die laatste soms zelfs inclusief bijpassende zangstem. Er gebeurt dan ook verdomd veel, daar ergens anders. De verschillende stijlen zouden er gemakkelijk voor kunnen zorgen dat het allemaal wat onsamenhangend wordt, maar die valkuil wordt behendig omlopen door de structuur van de plaat. Zodoende is Absolute Elsewhere mijn plaat van het jaar.”

• Lees de recensie op Zware Metalen